W aprylu zemrě wuznamny moler Jan Buk. Wuměłska stawiznarka Christina Boguszowa hódnoći jeho tworjenje na str. 31. Pózdnje twórby Buka, ke kotrymž słuša tež ćišno na titulnej stronje, charakterizuje wona jako přiběrajcy abstraktne. Moler zjima impulsy z přirody »do wulkomyslnych konturow, najwšelakorišich wobrazowych runinow, barbnych płoninow a mnohotnych perspektiwow.«
»Slědujo swojej zasadźe wo nošnej funkciji barby we wobrazu wuwiwaše plastiskosć předmjetow jeničce z barby sem. Za swoje ćišna rjadowaše nopaški, šklički, bleše, sudobjo abo sad tak dołho, doniž njezačuwaše zmysłojtosć architektoniskeho cyłka ze wšitkimi mjezyzynkami mjezsobneho harmoniskeho poćaha předmjetow a doniž njespokoji jeho intelektualna transformacija objektow. Mjez krajinami molerja a jeho ćišnami wobsteji swojorazna zwjazanosć. Jeho ćišna skutkuja kaž krajiny, tak kaž su jeho krajiny ćišna.«