Trochu hinaši wid na zrodźenje serbskeho nowinarstwa
Wo nastaću a rozwiću serbskeho narodneho hibanja nimamy dotal stawiznisku knihu. Poćahi mjez hłownymi akterami bychu w njej wažnu rólu hrali. Handrij Zejler (1804–1872) a Jan Pětr Jordan (1818–1891) přisłušeštaj rozdźělnymaj generacijomaj. Wobeju wjaza kopa samsnych předewzaćow – načasna serbska gramatika, hornjoserbsko-němski słownik, zběranje ludowych pěsni, wudaće antologije »Serbskich basnjow« a cyle bjezposrědnje załoženje serbskeho nowinarstwa.
Awtor stawiznow serbskeho nowinarstwa Walter Rauch bě přeswědčeny, zo sakske zarjady tajke załoženje njehaćachu, ale zo falowachu prosće serbscy iniciatorojo. Přiznawa wšak, zo měješe Budyska krajna direkcija k tomu stajnje wobmyslenja. Lokalni němscy nakładnicy zaso widźachu w nastaću serbskich periodikow konkurencu za swoje němske žurnale a na př. wudaću serbskeje protyki lětdźesatki dołho zadźěwachu. Situacija po 1836 bě přez to přihódniša, zo zasydlištaj so w Budyšinje młodaj cuzaj předewzaćelej – Friedrich August Reichel z Lubija a Gustav Adolf Schlüssel z Lipska, kotryž tradicisku Wellerec kniharnju přewza.