Přez wokna twojich hubkow
widźach dźiwnuški
znazdala swět:
Koleso jězdźaceho sołobika,
šědźiwu žonu w stólcu,
kotrejež mozowy keluch
přeliwaše dopomnjenki
muža,
kiž zaměni
dirigentski kiješk na pěc,
a cyła wjes započa spěwać,
dokelž bě do chlěba
zapjekł melodije.
HANKA MIKANOWA
Basni stej wozjewjenej w zběrce »Kusk wuznaća«, wušłej 1977 w Ludowym nakładnistwje Domowina.Z wětřikom hwizdaš
do mojeje stwički:
»Nimam chwile!«
Prjedy hač so dohladam,
će wětřik
zaso wotdunje.
Sama sedźu
w zymnej stwě
z dwěmaj chwilomaj.
HANKA MIKANOWA
