Njemóžu dodnić twoju nahosć

přejara bola mje žiły wosrjedź nocy

na njebju jewja so jaskrawe hwěžki

dopominace na rowy w lěsu

ležu w lěsu wosrjedź trawow

a nade mnu pali so zapozdźeny komet

kiž njezamó dosćahnyć wěčnosć

a nět po njebju pućuje

ty pytaše mje w lěsu

nahaj ležimoj nětkole w trawje

Irmos

Štomy w lěsu napominachu mje, zo bych doprědka ­njeběžał, ale so prosće do trawy lehnył. Zo bych so dał zaplesć do dopomnjećow na zašłosć, wěrnych a njewěr­nych. Jónu šeptach ći do wucha, ty wěrješe mojim słowam, kaž sorna, kiž trawu skuba nad bjezdnom zabyća.

TADEJ KARABOWIČ

z ukrainšćiny: DOROTHEA ŠOŁĆINA

Tadej Karabowič (*1959) je basnik, literarny kritikar, awtor wědomostnych knihow, přełožowar, wudawaćel a asistencny profesor na Instituće ukrainskeje filologije na Marie Curie Skłodowskej uni­wersiće w Lublinje. Jeho prěnja basniska zběrka »Kamenie« wuńdźe 1980. Hač do 2011 je Karabowič, kotryž basni pólsce a ukrainsce, 13 basniskich zběrkow wozjewił. W lěće 2014 bu z rjadom »Odrodzenia Polski« wuznamjenjeny.