Domowinskej župje »Handrij Zejler« Wojerecy a »Jan Arnošt Smoler« Budyšin zarjadowaštej sej lětsa swój župny wulět dnja 4. winowca do Libereca, zo bychu z wjele druhimi Serbami a Čechami sobu dožiwili wulkotne zahajenje jónkrótneho serbskeho kulturneho lěta w Čěskej. Naši čěscy susodźa mjenuja tutón kulturny wjeršk »Rok Lužických Srbů v Libereckém kraji«. Dźakować mamy to iniciatiwy jednotliwcow, čěskich entuziastow, kaž su to Jana Vančatová, Zlatuše Maťátková, Libuše Vítová abo Tomáš Břeň wot młodeho towarstwa SAL (Societas Amicuum Liberec).1 Woni chcychu hordźe 70. róčnicu toho wosławić, zo móžeštej w šulskim lěće 1949/50 dwě serbskej rjadowni na Libereckim gymnaziju F. X. Šaldy studować. Tak započachu slědźić a nadeńdźechu hišće štyrjoch Serbow z tehdyšeho časa, rodźeni w lěće 1932 a chodźiwši na tudyši gymnazij: Jana Barta, prof. dr. Helmuta Fasku, dr. Jana Brězana a dr. Jurja Kubicu. Přeprosychu sebi jich a pomyslichu při rozmołwje w běžnej čěšćinje, zo by so k tomu hodźał dokumentariski film a knižka pod titulom »To byla pěkna věc / Lužickosrbská gymnaziá v Československu (1945–1950)«, zo by so dale móhła wopomnjenska tafla při durjach hišće eksistowaceho gymnazija přičinić a swjatočnje wotkryć a scyła by so dyrbjało planowane lěto serbskeje kultury wustojnje zahajić.
