W lěśe 2020 jo wujšeł w nakładnistwje Natur+Text drugi nakład wósebnego słownika, kótaryž se pśiwobrośijo dolnoserbskim mjenjam zelow, gribow a lišawow. Awtora Jens Martin a Heinz-Dieter Krausche († 2020) stej znosyłej wjelicku licbu mjenjow a mjenjowych wariantow za wěcej ako 500 družynow. Až nowe wudaśe jo rozšyrjone, ned wumarkujoš, gaž wzejoš se wobej ediciji do rukowu: Wersija z lěta 2012 ma 352 bokow, wóna z lěta 2020 pak 440. Dodali su se mjenja dotychměst njewobglědowanych družynow, ale teke hyšći njeregistrěrowane mjenja a warianty pla takich, kótarež su byli južo w prědnem nakłaźe zastupjone. W tom konteksće deje se wuzwignuś terenowe slěźenja awtorowu, w slědnych lětach wósebnje Jensa Martina, kótaryž jo njewomucnje pla maminorěcnych serbskich wejsanarjow se dopšašował za tym, kak gronje tym wšakim rostlinam, gribam a lišawam. Glědajucy na to, až źinsa za wjele luźi to, což rosćo na łuce, jo jadnorje »tšawa«, njejo se z tym slěźenim wobchował jano wósebny źěł serbskego (wósebnje dialektalnego) słownistwa, ale zrownju wěda a wěźenje buŕskich luźi wó pśiroźe a wobswěśe.

Knigły su na njewócakowany a fryšny part wěcejrěcne: Glědajucy na pó móžnosći šyroku celowu kupku cytarjow jo głowna rěc wopisowanja nimšćina. Generelnje dwójorěcne (serbske a nimske) su nadpise. Pśi tom jo layout taki, až serbska wersija bijo wěcej do wócowu. To se stawa subtilnje, pśez pozicioněrowanje na boce resp. w smužce a nic pśez grafiske wuzwignjenje. Pśez to, až numerěrowanje jo zwězane ze serbskimi nadpismami, statkujo nimski pendant ako »dodany pśełožk«. To pśewrośijo zwuconosći. Cesto dosć źe jo tak, až statkujo serbski pśełožk ako (alibijowy) pśidank. W recensěrowanem słowniku pak matej dolnoserbšćina a nimšćina rowne pšawo. To lažy teke na tom, až pódawaju se w słownikowem źěłu jano serbske wejsańske mjenja, kótarež móžo se cytaŕ – jo-li trjeba – slězy z pomocu registra pśestajiś do nimšćiny. Pśez strukturu jadnotliwych artiklow serbšćina na wjele bokach dominěrujo.