Kito Lorenc bě jón hišće sam zestajił, wuběr literarnokritiskich studijow. Wudałoj staj jón nětko dźakowano »sobudźěłu Juliany Rehnolt« Franc Šěn a Christian Prunič. Je to třeći, drje posledni zwjazk grafisce podobnje wuhotowaneho rjada w Ludowym nakładnistwje Domowina, kotryž móhł na cyłkowne wudaće pokazować: Po »Im Filter des Gedichts« / »Přez křidu basnje« (2013) wuńdźe »Der zweiseitige Beitrag« / »Wěsty dwustronski přinošk« (2015) z prozu (1957/58 do 2014) a nětko – po smjerći – zwjazk »Gedicht-Geschichten. Literaturkritischen Studien«. Prěni raz je serbski titul hinaši: »Wólny wjerš a formy ryma«. Z tym bywa jasne, zo dźe w tutym zwjazku w daloko přesahowacej ličbje serbskorěčnych přinoškow předewšěm wo swobodny wjerš, potajkim wo bóle specifiski předmjet hač w prěnimaj zwjazkomaj.

Nimale lětdźesatk dźěli prěnju a poslednju tutych knihow, kotrež su po wobjimje podobnje wažne. A tola su rozdźěle mjez prěnim a třećim krokom šwarne: Njehladajo na datu dwurěčnosć zwjazkow hraja němskorěčne artikle 2022 lědma hišće rólu. Je to jenož hišće něhdźe 70 stronow porno 230 serbskim. W 1. zwjazku steješe hišće 180 němskich 130 serbskim stronam napřećo. Cyłkownje pak stej tež poetologiska wuznamnosć a tematiska mnohotnosć a šěrokosć jasnje redukowanej. Tola parować tute teksty njebychmy chcyli, wšak měła nam kóžda linka Kita Lorenca hódnotna być. Wažny rozdźěl tež je, zo zhonimy w zwjazku lědma hišće něšto noweho wo dźěle a žiwjenju Kita Lorenca samoho, ale skerje něšto wo literaturje a poetice Serbow abo serbskich basniskich koleginow a kolegow w zašłosći a přitomnosći. Znate, derje přistupne, krótke a informatiwne zawody Lorenca k basniskim kolegam w rjedźe »Serbska poezija« (276–299) njech su tu jenož naspomnjene. Indirektnje maja wšě tute artikle wězo dokładnje z jeho pisanjom činić.