W Bibliotečce pólsko-serbskeho zjednoćenstwa »Pro Lusatia« w Opolu je njedawno jako čisło 9 wušła zajimawa publikacija: zešiwk z dźewjeć biografiskimi skicami pod titulom »Michał Nawka a jeho swójbni naslědnicy«. Awtor je znaty Opolski kritikar, chronist a pedagoga Zbigniew Kościów (90), znajer hudźbneje kultury w Pólskej, Łužicy, Armenskej a na Ukrainje. W lěće 2004 spožči so jemu Myto Domowiny. K jeho ćežišćam w serbskich kulturnych stawiznach słuša nimo Kocora a Pilka wosebje mnohostronski prócowar Michał Nawka (1885– 1968). Na wobalce brošury překwapja čitarja kwasne foto syna Achima z cyłej Nawkec swójbu z lěta 1950. Na zadnjej stronje wobalki je spóznać wučer a spisowaćel Michał Nawka jako kwasny nan z mandźelskej Hanu.

Pólskorěčne wobrazy wo žiwjenju a skutkowanju čłonow Nawkec swójby su, wothladajo wot 15stronskeju studijow k Michałej a Antonej Nawce, wšitke krótke, zhusćene, ale z fachowymi citatami podkładźene. Spušćomna bibliografija něhdźe 50 serbskich žórłow sćěhuje na kóncu knižki, kiž wobsahuje na 72 stronach tež portrety wobjednanych wosobow, potajkim po rjedźe dale portrety dźěći Achima, Błažija, Ludmile a wnučkow Boženy a Tomasza Nawkec kaž tež Měrka a Michała Šołty. Tući wubrani su wopisani jako tworićeljo serbskeje literatury, hudźby, molerstwa abo publicistiki. Kościów wuzběhuje zasłužby »seniora«, kotrehož jako »njeparujomneho w swojej dźěławosći za Serbow« (str. 10) woznamjenja, dokelž je swoje žiwjenske ideale potomnikam skutkownje sposrědkował. Sebjekritisce awtor přida, zo njejsu jeho biografiske hódnoćenja perfektne, ale maja dobry zaměr. Skromne, popularne wudaće přinošuje k tomu, zo so wědomje wo serbskej duchownej kulturje w susodnym kraju skrući. Přetož kaž w poslednjej sadźe w bibliskim duktusu rěka: »Temow je wjele, ale kmanych publicistow [wo Łužicy] mało.«