Zwjazanosć ze zemju hraje pola mje wulku rólu

Rozmołwa ze Stanijom Brězanom, referentom w sakskim ministerstwje za wědomosć, kulturu a turizm, wo domiznje, serbskej rěči a hódnoće wěry

Wy sće najwjetši dźěl žiwjenja we Łužicy bydlił, sće w Sulšecach wotrostł a bydliće mjeztym hižo wjele lět w Kopšinje. Hdźe čujeće so doma?

Hdyž praju, zo jědu domoj, měnju Kopšin. Hdyž jědu takrjec do mojeje prěnjeje domizny, potom praju, zo jědu do Sulšec.

Ducy z kolesom po kraju, mi druhdy rjany spěw »Hórki, doły wosrjedkate, płódna zemja smuhata« do hłowy přińdźe. Jón smy w brigadźe spěwali a wón je charakteristiski za našu krajinu, cunje hórki, doły a płódna póda, kotraž je čłowjekow w prjedawšich časach zežiwiła a tež dźensa zežiwi. Tuta zwjazanosć ze zemju hraje pola mje wulku rólu.

Zwjazujeće Wy doma stajnje z městnom abo z wosobami?

Za mnje je to woboje. Wěm so tež na słowa našeho nana dopominać, kiž je stajnje prajił »Pytajće zbožo w swójbje«.