Socialno-etnografiske slědźenja w Radworju (1963–1968)*
Před 70 lětami, w meji 1951, bu z Institutom za serbski ludospyt w Budyšinje prěnja slědźerska institucija zwonka uniwersitow na polu sorabistiki załožena. Tutón podawk ma so w rozšěrjenym konteksće wobšěrneje institucionalizacije a profesionalizacije serbskeje kultury po Druhej swětowej wójnje wobhladować. Tehdy wobdźělenych akterow, Serbow kaž tež Němcow, wjazaše ze załoženjom institucije narok, přichodne nacionalne wuwiće Serbow w »staće dźěłaćerjow a burow« na wědomostny fundament stajić. Po zahubnosćach NS-diktatury wěnowaše so dźěłowy program instituta předewšěm přezcyłnym dokumentacijam, inwentarizaciji a systematizaciji wšitkich k dispoziciji stejacych swědkow a swědčenjow serbskeje rěče a kultury.1 K tomu zahajichu so w běhu 1950tych a 1960tych lět někotre z wysokimi koštami zwjazane dołhodobne projekty, kotrychž wuslědki so husto we wudaćach wobstejacych z wjacorych zwjazkow wozjewichu, kiž su hač do dźensnišeho njeparujomne standardne dźěła sorabistiki, mjez druhim rjad Serbske narodne drasty (wušli 1954–1979) a Serbski rěčny atlas (1965–1996). Empiriske hrube daty a dalše dźěłowe materialije z wšelakich sorabistiskich slědźerskich projektow Instituta za serbskich ludospyt nańdu so dźensa z wulkeho dźěla w Serbskim kulturnym archiwje. Wone chowaja zwjetša přeco hišće wulki potencial za wědomosć a praksu – přetož njeje so zmolom wšitko, štož bu za čas NDR dokumentowane a přeslědźene, wozjewić směło. Na přikładźe Radworskeho projekta chcu to w slědowacym bliže rozłožić.
