Rědnučke góry, wjelicne skały a góla – taku idylu pśedstajamy se, gaž myslimy na Dolomity. A taki jo tež mój prědny zaśišć, gaž pó wěcejgóźinskej jězbje skóńcnje stojm na campingowanišću w gmejnje Campitello di Fassa. Lěcrownož som tam južo raz w dowolu był, cuju se pitśku zgubjony a du do recepcije campingowanišća, se naźejucy, až dostanu tam dalšne turistiske informacije. W recepciji gronim »Buonasera! Deutsch? English?« a cakam na reakciju žeńskeje, kenž sejźi za tejku. Žeńska mě wótegronijo, až móžomej powědaś pómałem nimski. W běgu naju rozgrona zgóniju, až žeńska znajo ladinšćinu a ja wulicuju jej krotko wót Serbow a serbšćiny pla nas w Nimskej. Pśi tom jo nastało slědujuce rozgrono, kótarež jo stwóriło zakład za žywe zeznaśe a kótaregož wopśimjeśe směju něnto z Wami źěliś …

Móžośo se nam pšosym krotko pśedstajiś? Chto Wy sćo, źo bydliśo a co źěłaśo?

Mě se groni Marika Favé, oficielnje Marica. Som 48 lět stara a bydlim w Campitello di Fassa w rědnych Dolomitach. Som sněgakowaŕska wucabnica a górska wjednica. Mam jadnasćo lět staru źowku a som Ladinaŕka.

Wy sćo Ladinaŕka. Ladinarje su etniska kupka ze swójskimi tradicijami a swójskeju rěcu w Dolomitach. Kak wjele Ladinarjow zapšawym eksistěrujo a kak derje su Ladinarje zorganizěrowane?