Najwažniši dźeń twojeho žiwjenja njebudźe tón, hdyž so zmandźeliš. Abo tón, hdyž swoje šulske zakónčenje, po kajkimž puću tež přeco, złožiš. Abo prěni dźeń wočakowaneho powołanja nastupiš. Ně.

Najwažniši dźeń twojeho žiwjenja je tón, hdyž začuće swójskeje hódnoty wotkrywaš. To je wěsty wokomik, hdyž skónčnje rozumiš, zo sy runje dosć a přeco dosć była abo był. Tute wuznaće njeměri so jenož do wonkow­neho swěta ale w tutym zwisku wosebje do nutřkowneho. Tón dźeń, hdyž wopřimnješ, zo je lubosć­, kotruž za sebje maš, ta naj­wobstajniša móc, kotraž scyła eksistuje. Ta, kotraž je w tebi njepowalnje zakorje­njena. Kotraž započnje z tobu a kotruž móžeš z druhimi dźělić. Ta, kiž je přeco w tebi drěmała­.

To je tón najwažniši dźeń two­jeho žiwjenja, na kotrymž realizuješ­, zo sy we wopraw­dźitosći synonym k njenaru­najomnosći. Jenož ty sy ty a to je hoła jónkrótnosć, kotraž w tebi­ tči.