Tonija Bruka zeznach dnja 12. julija 2011 na swojej prěnjej jězbje do Łužicy, jako sej wón cyły dźeń chwile wza, zo by mi kulturu Łužiskich Serbow zbližił. Jědźeše ze mnu a z mojej swójbu po Budyskej wokolinje, pokaza nam chěžu Jurja Brězana a Ralbičanski kěrchow, serbske tykowane domy a hrodźišća, přeprosy nas do hosćenca ze serbskimi specialitami a Krabatowym piwom, powědajo wo swojich filmach wo mjeńšinach cyłeje Europy: wo Kašubach w Pólskej, Danach w Němskej, Bretonach w Francoskej, Molisanskich Słowjenjach w Italskej, Chorwatach w Gradźišćanskej a Słowjencach w Korutanskej, Madźarach w Słowakskej a Słowakach w Madźarskej, Polakach w Čěskej, Saterfrizach a Frizach w Friziskej, Łemkach w Pólskej a Serbach po wšěm swěće. Předewšěm pak powědaše wo serbskim wuměłstwje a kulturje na wašnje, kotrež zahorješe. Jeho powědanja běchu wuchadźišćo projekta »Přechod. Übergang. Prehod – Serbska kultura/Sorbische Kultur/Lužiškosrbska kultura«, kotryž so 2014 w Korutanskej wotmě. W ramiku projekta měješe Tonija Brukowy »Rekwiem za Mata Starika« w Měšćanskej cyrkwi w Pliberku jako sceniske čitanje swoju prapremjeru.