Ow moje łožo ty,

wšo moje zbožo sy.

Hižo za čas dźěćatstwa,

wućek mi před wjeru da.

Hdyž chłódźa mje njewjedra,

twoja ćopłota wohrěwa.

Hdyž zymica zaboli,

ty lěki podawaš mi.

Lochke pjerka móškowe su,

a wšitke sony popadnu.

Hdyž wulka lubosć přemóža,

wobstajna twoja je podłoha.

Stajnje sy ty za mnje tu,

hač wodnjo, w nocy, připołdnju.

Za to ći dźensa spožčić chcu,

hymnu moju zbasnjenu.

KATKA BAIEROWA