Wjele politiskich komentatorow wobhladuje 2019 tež jako tajke wosudne lěto – znajmjeńša za Saksku a Braniborsku, hdźež je wjetšina Serbow žiwa. We woběmaj krajomaj woli so nowy krajny sejm, prěni raz po tak mjenowanej »ćěkanskej krizy« a poměrnje krótko po wotstupje kanclerki ze zastojnstwa předsydki swojeje strony. Kak budu wolerjo (tež serbscy) na tutu změnu na čole reagować, njeje hišće wotwidźeć.
Sto lět po zwrěšćenym hibanju wokoło Barta mamy 2019 drje »sejm«, njewěmy pak, hač změjemy we woprawdźitych parlamentach, hdźež so hłowny dźěl našich naležnosćow rozsudźa, w přichodnej legislaturje scyła hišće serbskich zapósłancow. Po tuchwilnych prognozach njeje jasne, hač wudobudu sej třo zbywacy serbscy weteranojo znowa mandat. Tež to je nowostka w hač dotal chětro stabilnej politiskej krajinje we Łužicy.