Jurij Brězan jo raz gronił, až nimšćina jo jomu wócyniła źurja do swěta. W pśedsocialistiskem casu jo było mało serbskich knigłow, a te su měli zwětšego serbsku temu. Chtož źinsa ako Dolnoserb njama zajm za stawizny a nałogi, abo njamóžo hyšći dolnoserbšćinu pśed lětom 1991 cytaś, njama wjele móžnosćow, swój duchny horicont z pomocu serbskeje literatury rozšyriś. Ale až njedawa romany w dolnoserbšćinje, ma swóje pśicyny. Licba młodostnych, kótarež teke zwenka šule serbski powědaju, jo z lěta 1990 pśiběrała, ale licba powědarjow a cytarjow jo wó połojcu wóteběrała. Gronje, až 5000 luźi wumějo dolnoserbski. Rěcny niwow wětšyny pak njeby dosegał za cytanje romana. Žeden spisowaśel njoco jano za knigłowe pólicy pisaś. Mimo togo trjeba teke pjenjeze za cas, gaž njecyta ze swójich wuběrnych twórbow pśed źaseś luźimi. Togodla trjebatej dolnoserbski basnikaŕ a cytaŕ nimšćinu. Wudawamy tu słabosć serbskeje rěcy mjazy luźimi rad ako dwójorěcnosć abo pśijaśelnosć napśeśiwo nimskemu wobydlaŕstwoju. Wóna ma swój zakład teke w tom, až wětšy part wót nas ma wšykno, což nimski jo, za pśikładne. Nimce »reforměruju« swóju pisnu rěc, my teke. Nimce njewójuju za dobre žywjenje za kuždego, ale dawaju se wót politiki a koncernow źěliś do pódwjacornych a pódzajtšnych, łužyske samo do Saksow a Bramborskich. Tak na pś. wunamakajo źěl našych intelektuelnych Dolnoserbow wjelike rozdźěle mjazy Dolneju a Górneju Łužycu, město togo aby se starali wó pśipóznaśe znajobnosćow serbskeje rěcy we wšyknych pówołanjach ako kwalifikaciju. To by był prědny kšac, aby młoźina njespušćiła nimsko-serbsko domownju. Až to funkcioněrujo, jo wiźeś we Waliziskej. To tužne jo, až by my potencial měli, ale až njamamy dosć sebjewědobnja. Procentualnje spiwa jano w Bayerskej tak wjele młodych w chorach ako we Serbach. Późěl Górnoserbow z wótzamknjonym studiumom jo wětšy ako pla Nimcow. Kuždy Dolnoserb, kenž serbski pisaś a powědaś móžo, ma źěło. Ale cakaś na wěcej pjenjez wót nimskego stata za serbsku rěc a kulturu jo za starego Fryca. Nimske biblioteki zacyniju, nimske narěcy a pśirěcy se zgubiju, dokulaž źiśi njewuknu rěc starkeje, ale rěc smartfona, aby pózdźej mejstrowali kumštnu inteligencu. Nimska kultura buźo dalej wažny źěl serbskeje kultury, ale jeje pśikładny charakter, ako w casu pśełožowanjow słow biblije do maminych rěcow europejskich ludow, jo mimo. Nam Serbam by mógali źinsa město togo małe ludy, ako indiańske Séliš u Qĺispé (Salish-Pend d’Orreille), pśikład byś. Wóni se njespušćiju na statnu pomoc, ale na swóje mócy. Naše procowarje źěłaju na app za dolnoserbski słownik. Rěc Séliš u Qĺispé ma dwěsćě powědarjow, app »Salish Qlispe 1« južo maju: ze słownikom, rěcnym kursom, muziku a informacijami wó stawiznach.

BERND PITTKUNINGS