W kuždem wokognuśu sy mógał pśejś z jadneje do drugeje rěcy a zwucowaś. Na programje jo była bogata licba źěłaŕnjow, mjazy drugim kak jo engelska rěc wordowała swětowa rěc abo kak jo Zamenhof wuwił esperanto. Jo se powědało wó technikach wuknjenja rěcow, wósebnosći wšakorakich rěcow, wopacnych pśijaśelach a rěcnej kórśe swěta.
Manšćina jo wótemrěła ako prědna rěc južo w 1970tych lětach. Zachadaś jo zachopiła južo w 19. stolěśu ako »rěc głupakow«. Pśi minjenju rěcy jo nastał zwisk mjazy maminorěcnymi a aktiwistami, což jo wjadło do gibanja, kótarež jo rozkwitło w 1990tych lětach. 1992 jo był prědny manski rěcny zastojnik wumjenjony. Wón nawjedujo »wandrujuce ceptarje«, kótarež póbituju mansku rěc ako fakultatiwny pśedmjat w šulach pó cełej kupje.