Tole prašenje móže čłowjekej do hłowy přińć, hdyž dopomina so, zo woswjeći so w tutym lěće 650. jubilej prěnjeho naspomnjenja mjena gmejny – kotrejež mjeno znajmjeńša w Hornjej Łužicy chětro znate je – w jednym dychu z klinčacym, tróšku zwjeselacym rymom.
Wotmołwa zda so być jednora: Rymowaše so runje tak.
Znajmjeńša čitamy pola zasłužbnych starych mištrow mjenowědy1, zo woni Zemicy wot wosoboweho mjena *Zemja wotwodźuja a Tumicy wot wosoboweho mjena *Tumo/*Tuma, Thum, potajkim předpokładujo prěnjotne (wuchadne) starohornjoserbske formy *Zemici ›potomcy Zemini‹ respektiwnje *Tumici ›potomcy Tumini abo Tumowi‹ – tuž: *-mici || *-mici. Dwójne mjeno gmejny Zemicy-Tumicy ma swój němski wotpowědnik w tohorunja rymowacej dwójce Demitz-Thumitz. W padźe Demitz stejachu starši a tež nowši mištrojo před problemom, zo so Dem- derje k Zem- serbskeje mjenoweje formy njehodźi. Na rozdźěl wot pora Zemicy/Demitz pola Tumicy/Thumitz tajki dodatny problem njewustupuje.
Zemicy/Demitz, wjes wuchodnje wot Biskopic:
Němsce: 1374/82 Sdemicz, Semicz; 1413 Demitcz; 1486 a 15. lětst. Dhemicz, Demicz; 1580 Sdemnitz; wok. 1600 Demitz; 1721 Themitz; 1746 Dämitz3; 1791 Demitz … . – Narěčnje [te:mts], [tæ:mts], [tæ:mts]4.