Šwarkajucy naglěd

Literarne teksty k twórbam Jana Buka

how šwarkaju barwy

how šwarkatej naźeja a póžedanje

pśichod a wótgłos zachadnosći

160 tonow brunice

šwarkaju njewiźone

naša energija

dawny wuglowy proch, něnt jasna wóda

pśidobytk, pśiwabjecy brjog, kamjenjate

abo wódnite póžedanje

mójej wócy cotej

źaržaś ten brjog

njewuglěda tak, až sam co wóstaś

kamjenje se rozběgnu, njamógu

swóje barwy źaržaś

te barwy šwarkaju

z fryšneju wódu, ako pśitšurajo

z Carnego Halštera

te kamjenje šwarkaju

jano njebjo se zda kšute

horicont jo śichy

abo wšykno tori?

wšykno co se rozběgnuś?

ten naglěd ga

jo rědny

našo wjelike wódychanišćo

za něnto a za

šwarkajucy pśichod

pśi wědobnosći kamjenjow

a z wótegronom wódy

a ja mam pšašanja

naźeje kśě zběžaś, něco

kšutego twóriś

krajina pó wudobywanju

brunice – raz UNESCO-swětowe derbstwo?

derbstwo ma

gódnotu, ma se

zdźaržaś, dej wjele

wulicowaś – w kótarej rěcy? –

dej wužytne byś

dej pokazaś do

pśichoda, teke do zachadnosći

pśi wědobnosći kamjenjow

a z wótegronom wódy

a mysli rozběgnu

bźez brjoga