Ludwig Alwin Ryćer a Marija, rodźena Wernichec
Foto: Priwatne
Hnydom na spočatku mojich rešeršow wo serbskich chowancach Krajnostawskeho wučerskeho seminara w Budyšinje zbudźichu Ryćerjec bratřa z Hodźija mój zajim. Wšitcy štyrjo synojo chudeho tkalca stachu so z wučerjom. Hdyž zhonich, zo zjewi so w přichodnej generaciji farar, kotryž běše w Serbskej prědarskej konferency aktiwny, běše to za mnje wuběrny přikład za wuspěšne stawizny serbskeje swójby.1
Mjeztym wuslědźich hišće wjele wjace wo tutej swójbje. Wopokaza so, zo spušćichu jeje přisłušnicy zdźěla hižo w prěnjej, najpozdźišo pak w třećej generaciji swoju serbsku identitu. Na zakładźe někotrych biogramow ma so tute wuwiće předstajić. Při tym wobkedźbuja so jenož potomnicy Pětra, Jana a Jakuba Ryćerja. Najmłódši bratr Handrij zemrě nježenjeny a bjez dźěći.
Potomnicy Pětra Ryćerja
Najstaršemu z Ryćerjec bratrow njeběše so wučerske powołanje na žane wašnje do kolebki połožiło. Tola jeho nan, tkalc a chěžkar Jan Bohumił Ryćer, přizasłuži sej něšto pjenjez jako herc. Nanowy hudźbny talent, jedne wuměnjenje za słužbu cyrkwinošulskeho wučerja, je so na njeho zawěsće přenjesł. Dokelž njewobsteješe tehdom w Sakskej hišće wučerski seminar, bu Pětr Ryćer wot swojeho šulskeho wučerja wukubłany.2 W lěće 1811 mjenowachu 19lětneho dźěćaceho wučerja we Weickersdorfje.3