Po prěnjej knize Marka Grojlicha zakónči Rajner Janec swoju recensiju w Rozhledźe 5/2013 z nadźiju, zo njeby dyrbjał wudawaćel pozdźišo stonać, »wulka próca je tola za stareho Frycu była«. Strach njebě trěbny. Nětko předleži hižo třeći zwjazk tuteje serbsko-němskeje čitanki ze stawizniskim pozadkom. Na zakładźe přewažnje nowinskich a zwjetša němsce hišće njewozjewjenych literarnych wujimkow poda Grojlich originarny dohlad do wšelakich stron wjesneho žiwjenja wot nastaća serbskich nowin w 19. lětstotku hač do zakazanja wšěch zjawnych serbskich narodnych abo kulturnych aktiwitow přez nacistiske němske hamty w lěću 1937.

Wopřijima prěnja čitanka z pjera syna znateho njeboh serbskeho prócowarja Pawoła Grojlicha pod titulom »Pod Čornobohom« (2012) bóle wjeski domoródnych Bukečanskich kónčin, tak přeńdźe wudawaćel z druhej »Mjez Křičom a Lubatu« (2015) do sewjeronarańšich Serbow, do Malešanskeje a Bartskeje wokoliny. Ze swojej aktualnej publikaciju poda so dale na sewjer Budyskeho wokrjesa. Z němskeho podtitula zhonimy, zo steja w srjedźišću tři wosady: Rakecy, Njeswačidło a Minakał; wosrjedź połojcy 19. lětstotka njehrajachu statne gmejny hišće samsnu rólu kaž pozdźišo.