Smjeć so, tak rěka, je strowe. Dźe-li po tym, je so Němsko-Serbskemu ludowemu dźiwadłu ze swojej lětušej hłownej hornjoserbskej inscenaciju »Dołhož fenki běža« kedźbyhódny lěk zešlachćił – znajmjeńša potom, je-li tenor publikuma po premjerje (a zdobom dotal jeničkim předstajenju) reprezentatiwny. Mócny přiklesk, tójšto sceniskeho aplawsa a tak dołho wjace njejewjacy so rjehot (w pozitiwnym zmysle!) přihladowarjow njech su za to z indikatorom.
Komedija britiskeho awtora Michaela Cooneyja zabawja z typiskim jendźelskim, dosć čornym a tak mjenowanu politisku korektnosć často překročacym humorom, hdyž tež skerje po wašnju Rowana Atkinsa (Mr. Bean, Blackadder) dyžli filigraneje anarchije Monty Python. Protagonist Eric Swan zašmjata so do dźeń a njepřewidnišeje syće swójsce zawinowaneho wobšudnistwa, kotrež jemu na zakładźe připada dobry fenk ze statneje kasy zaruča. Konstelacija je naposledk tak zawjerćana, zo figury na jewišću sami wjace njewědźa, štó runje koho sćělesni.