Žiwjenske zbožo

»Najwjetše w swěće bohatstwo

su dobri, swěrni přećeljo.

Zhromadnosć pak we swójbje

da mocy ći za žiwjenje.

Tuž stupaj dale po šćežce

a nasrěbaj so lubosće.

Tak při najlěpšej strowoće

ći ženje zatrach njebudźe.«

Monika Kochowa

Přespěšnje so čas miny a hižo steji přichodny jubilej před durjemi! Woblubowana wučerka na wuměnku, serbska spiso­waćelka a kulturnica Wórša Wićazowa woswjeći 10. junija swoje 75. narodniny.

K tomu jej z cyłeje wutroby gratuluju!

Dohromady 49 lět skutkowaše jako wučerka w Radworju, Njebjelčicach a w Chrósćicach. Wuwučowaše ze zapalom swojich chowancow w předmjetomaj serbšćinje a hudźbje a spřistupni jim na přikład z »Pućowanjom małeho pampucha« a »Sonom wo jědlence« jewišćowe dźiwadło, reju a serbsku literaturu. W lěće 2014 bu wot njeje wutworjeny kulturny ansambl Serbskeje zakładneje­ šule »Jurij Chěžka« z Mytom Domowiny za do­rost wuznamjenjeny.

Nutrny són Wórše Wićazoweje běše poprawom tamny, mjenujcy so z rejwarku stać. Štyri lěta rejowaše jako młoda holca we wotnožce sławneje Palucca šule w Budyšinje. Dokelž pak njemóžeštej staršej dalše wukubłanje w Drježdźanach zapłaćić, zdaše so jej puć do wučerstwa dobra alternatiwa. Štož je we wotnožce nawuknyła, móžeše jako wučerka pola šulerjow wuspěšnje w hudźbje a na jewišću při rejowanju nałožować.

Kak drje wón lětsa budźe, naš jutrowny swjedźeń? Zlemjaca běše powěsć, jako rěkaše, zo lětsa žane křižerske procesiony a jutrowne Bože mšě njezmějemy a docyła, zo je zjawne žiwjenje mjenje abo bóle sprostnjene.

Spytamy to najlěpše z toho činić a sej tež na tutych dnjach radostneho swjedźenja z najwušimi swójbnymi doma rjane wokomiki stworić. Snano dohladamy so tež rjanych fotow lońšeho abo hišće dale wróćo ležaceho jutrowneho swjedźenja. Wšako wobchowa foto wokomik, kotryž je zwjazany ze začućemi a myslemi abo je tež wuprudźa. Tak mamy z wobrazowym zwjazkom »Jutry doma – Osterreiten« Maćija Bulanka, kotryž je lětsa w Ludowym nakładnistwje Domowina wušoł, rjanu fotowu zestajenku a z tym kusk začuća hewak tak žiweho byća kołowokoło wysokeho cyrkwinskeho swjedźenja jutrow.

Maćij Bulank, Jutry doma – Osterreiten, Budyšin: LND 2020, 116 str.Na cyłkownje 113 stronach, wuwzaty je přiwěšk, kotryž wučinja tohorunja hišće raz dwě stronje z rjanym fotom, su zjednoćene wšelake literarne twórby z fotami. Njejsym ekspertka na polu fotografije, tohodla pišu a hódnoću z wida lajka.

Hdyž wočinju knihu, widźu napřećo nutřkownemu titulej foto Budyskeho křižerskeho procesiona před kulisu Radworskeje cyrkwje, kotrež twori rjany zazběh. Po podaću wobsaha slěduje so přez dwě stronje wupřestrěwace foto, na kotrymž widźiš kćějace rěpikowe polo. W pozadku je módre njebjo z někotrymi swětłymi a ćmowymi mróčelemi změšane, štož pokazuje na měnjate wjedro w aprylu. Runja tomu překwapi nas tež kóžde lěto zaso přiroda na jutrownej njedźeli – wot sněha hač k temperaturam nad 30 stopnjemi, wšitko su křižerjo hižo dožiwili. Je to z rozdźělnymi motiwami kołowokoło křižerjow ze wšelakorymi přirodnymi a tež wjedrowymi pozadkami w tutej knize derje zapopadnjene.